Opublikowano: wtorek, 07, styczeń 2014 07:39

Dh. Jakub

Odsłony: 10854

9 ZASAD DOBREJ ZBIÓRKI:

1. Logiczny ciąg: ta zasada porządkuje wiedzę, fakty i wydarzenia na zbiórce. Najprostszym przykładem tej zasady jest ciąg przyczynowo-skutkowy. Każdy następny element ma swój powód w poprzednim. To połączenie nie musi się zawsze opierać na przyczynach i skutkach, jednak musi być widoczne dla uczestników.
2. 
   Cztery stałe elementy:  gdyby pominąć któryś ze stałych elementów można powiedzieć, że zbiórka jest nie pełna (wybrakowana). Rozpoczęcie i podsumowanie spinają w spójną całość mix z przerywników i treści.
1. 
   rozpoczęcie zbiórki – wprowadza w temat
2. 
   przerywniki – są to elementy o odmiennych wymaganiach od ciała i umysłu niż treść. Np. Na zbiórce z szyfrów gdzie siedzimy w harcówce wysiłek podczas małego zuszka jest przeciwstawny myśleniu przy szyfrowaniu
3. 
   treść – zapamiętaj: nauka przez działanie. Zadaniem treści jest spełnić założone cele w danym temacie. Dzięki temu jest ona treściwa – pożyteczna dla harcerzy np. Mogą poćwiczyć nieznane sztuki walki, albo nauczyć się historii Jugosławii. Jednocześnie treść powinna bawić, by łatwiej się przyswajało wiedzę. Za elementy artystyczne odpowiada jedna z półkul mózgu, a za myślenie przy skupieniu, druga. Gdy się dopełnią, nasz umysł działa pełną parą i pochłania jak gąbka.
4. 
   Podsumowanie – porządkuje i utrwala wiedzę i umiejętności ze zbiórki
3. 
   Zasada przemienności: mówi o tym by mieszać  elementy tak by w różnym stopniu angażować umysł podczas zbiórki. Spoglądając w kalendarz można zauważyć, że dni wolne są przemieszane z dniami nauki. Gdy po wakacjach wracamy do szkoły ciężko nam od razu za trybić. Dlatego mieszaj ze sobą te elementy. Np. Mieszając pląsy z treścią.
4. 
   Zasada tempa:  można powiedzieć, że umysł ma pewną bezwładność. Gdy rozpędzimy ciężkie ciało, „nie chce” się ono zatrzymać. Dzięki temu działa wynalazek zwany kołem zamachowym. Tak samo działa mózg. Gdy już coś robi, to chce to robić dalej do póki się nie zmęczy. Nieoczekiwane przeciągnięcia nudzą i są widoczne. Planując zbiórkę, można tak ją przygotować by takich momentów nie było, a gdyby wystąpiły, jak temu zaradzić. Jest to jeden z powodów, dla których pisze się konspekty.
5. 
   Coś nowego, coś starego: zasada ta pomaga zapobiec monotonii na przestrzeni kilku zbiórek. Zbiórka powinna się składać z elementów, które harcerze znają, z jakimiś nowymi np. Na zbiórce z p. Pomocy ćwiczyć na fantomach sztuczne oddychanie, albo na zbiórce z szyfrowania wykorzystać telefony polowe. Nie bój się ambitnych pomysłów. Są one najciekawsze ;) a i część prosta do zrealizowania.
6. 
   Zaskoczenie:  pozwólmy by umysły harcerzy pogubiły się na chwilę. W ten sposób możemy ćwiczyć ich uwagę, kojarzenie itp. Oczywiście nie chodzi by zaskakiwać negatywnie i/lub kwestiami organizacyjnymi np. Przychodzą harcerze, idziemy na cytadele i się okazuje że materiały zostały w harcówce, wiec robimy 2h musztry.
7. 
   Podział pracy w drużynie: w mniejszej części odnosi się to do uczestników. Wspomnę tylko, że warto stawiać im złożone zadania, gdzie muszą podzielić się pracą. Prowadzący może się natomiast podzielić pracą związaną ze zbiórką. Może np. Podczas przygotowywania poprosić kogoś by rozstawił punkty a sam w tym czasie przygotuje szyfrogramy. Albo, jedna osoba będzie przeprowadzała pląsy na zbiórce, inna będzie sędziowała w grze a jeszcze inna opowie w gawędę. Bardzo mocno stosowane w gromadach zuchowych. (do czasu jednak, nie będziemy się skupiać w drużynie na tej zasadzie). Tej zasady nie da się w sensowny sposób spełnić bez konspektu stworzonego przez prowadzącego zbiórkę.
8. 
   Samodzielność i inicjatywa harcerzy: zwłaszcza wśród harcerzy starszych. Jeżeli pozwolimy harcerzom samemu przebyć ścieżkę strachu, to będzie to bogatszym doświadczeniem niż ciągnąć ich za rękę. Rozwiązując problemy samemu uczymy się b. Efektownie. Jest to jednak długi proces. Dajmy się również spełnić harcerzom. Możliwość wykazanie się z / lub na forum grupy wiąże ludzi, i satysfakcjonuje. Harcerze starsi są na takim etapie, że zaczynają poznawać świat budowany przez społeczeństwo, są w samorządach szkolnych, jeżdżą na koncerty, gromadzą własną twórczość, a co najważniejsze – dojrzewają. Ludzie w tym wieku są bardziej kreatywni.
9. 
   Drużynowy też się bawi: ta zasada jest problematyczna. Powinno być tak, że harcerze zawsze podczas zabawy/nauki mogą spędzić czas z drużynowym, który daje przykład. Niekiedy drużynowy wykorzystuje czas ten na załatwienie takich spraw jak rozwój harcerzy, sprawy organizacyjne biwaku itp.